www.www.utw-wesola.org

Ulica zaczyna bieg na placu Zamkowym, by poprzez plac Teatralny dotrzeć do placu Bankowego. Dalszy ciąg tego szlaku stanowi ulica Elektoralna. W swoim biegu Senatorska spotyka się i krzyżuje z następującymi ulicami: Podwalem przy placu Zamkowym Miodową oraz Kozią Moliera i Nowym Przejazdem po wschodniej stronie placu Teatralnego oraz Bielańską i Wierzbową po jego stronie zachodniej Canaletta Gamerskiego Marszałkowską przy placu Bankowym Pod fragmentem wschodniego odcinka ulicy przebiega tunel Trasy W-Z. zdjęcia: Józef Jagielski

Uczestnicy "spaceru" przed Pałacem Prymasowskim.

Pałac Prymasowski, przy ul. Senatorskiej w Warszawie.

Kamienica Jacaka Małachowskiego.

Stare Miasto - Śródmieście: właz na Starym Mieście ul. Daniłowiczowska (dziś Nowy Przejazd), właz w Śródmieściu ul. Mazowiecka przy Świętokrzyskiej

Pałac Blanka – wczesnoklasycystyczny pałac znajdujący się przy ul. Senatorskiej 14 w Warszawie.. Historia. Pałac został zniesiony w latach 1762–1764 według projektu Szymona Bogumiła Zuga dla Filipa Nereusza Szaniawskiego.W 1777 właścicielem nieruchomości został bankier warszawski pochodzenia francuskiego Piotr Blank, który przekształcił i rozbudował wnętrze oraz elewację.

Tablica na elewacji pałacu Blanka, upamiętniająca miejsce śmierci poety i żołnierza Powstania Warszawskiego - Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.

Bank Handlowy - Citi Handlowy, ul. Senatorska 16 w Warszawie.

Kościół p.w. św. brata Alberta Chmielowskiego i św. Andrzeja - świątynia środowisk twórczych, przy ul. Senatorskiej w Warszawie.

Kardynał Stefan Wyszyński i Jan Paweł II - przed kościołem św. brata Alberta Chmielowskiego i św. Andrzeja, przy ul. Senatorskiej w Warszawie.

Teatr Wielki w Warszawie to gmach, który mieści trzy teatry: operowy (Opera Narodowa), baletowy (Polski Balet Narodowy) oraz dramatyczny (Teatr Narodowy). Posiada największą scenę operowo-baletową w Europie.

Teatr Wielki w Warszawie. Adres plac Teatralny 1 Typ budynku teatr operowy Styl architektoniczny neoklasycyzm, historyzujący socrealizm – wnętrza, fasada południowa Architekt Antonio Corazzi – projekt pierwotny, Bohdan Pniewski z zespołem – rozbudowa i projekt wnętrz Wysokość całkowita 48 m Rozpoczęcie budowy 19 listopada 1825 Ukończenie budowy 24 lutego 1833 Ważniejsze przebudowy 1890, odbudowa 1951–1965.Zniszczono 1939, 1944. Gmach został wzniesiony w latach 1825–1833. Zniszczony w latach 1939 i 1944 został odbudowany, przekształcony i powiększony w latach 1947–1965 z zachowaniem oryginalnej fasady od strony placu Teatralnego.

Teatr Narodowy - lewe skrzydło gmachu Teatru Wielkiego.

Tablica pamiątkowa na ścianie Teatru Narodowego przy ul. Wierzbowej.

W latach 1957–1966 działało jako oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy[1]. Od 1965 działa w gmachu i w strukturze Teatru Wielkiego, we wnętrzach zaprojektowanych przez Mieczysława Pipreka. Współzałożycielką muzeum była Ewa Jeglińska[2]. Muzeum prowadzi działalność związaną z gromadzeniem i opracowywaniem zbiorów, działalność wystawienniczą oraz edukacyjną. Kolekcja muzeum składa się z kilkudziesięciu tysięcy obiektów (zarówno muzealia, jak i archiwalia) i dzieli się na szereg działów: rzeźba, malarstwo, rysunek i grafika, pamiątki (związane z wybitnymi ludźmi teatru), projekty scenograficzne, kostiumy, fotografie, płyty, rękopisy i dokumenty, afisze, programy, druki zwarte, druki ciągłe, nuty, negatywy. W muzeum wydzielono także kilka archiwów tematycznych: Archiwum Teatru Polskiego, Leona Schillera, Juliusza Osterwy, Jacka Woszczerowicza, Tadeusza Łomnickiego i Archiwum Teatru STS.

Teatr Narodowy - scena przy ul. Wierzbowej.

Gmach Teatru Wielkiego - widok od ul. Wierzbowej. Dziś ten piękny gmach zasłonięty jest przez nieprzystający do tego miejsca obiekt ze szkła i stali, wybudowany wskutek barbarzyńskiej decyzji ówczesnych władz Warszawy.

Plac Zwycięstwa, przemianowany ostatnio na plac marszałka Józefa Piłsudskiego.